در سال ۱۳۴۵ به مقام استادی دانشگاه نائل آمد و تا سال ۱۳۶۱ که بازنشسته گردید با همان سمت در گروههای زبان و ادبیات فارسی و عربی و فلسفه و علوم اجتماعی دانشگاه اجتماعی دانشگاه تهران به تدریس درسهای مختلف پرداخت. مهمترین آثار او التنجیم در ریاضیات و نجوم، https://elliotfd2q6.widblog.com/89113295/3-فوق-العاده-مفید-نکات-بهبود-اندیشه-فولادوند-و-حدیث-فولادوند-خواهر-هستند